Η Άννα ανοίγει το δικό της κατάστημα καπέλων και εργαστήριο στη Βόννη, το "Modehaus Klaber". Το 1929, η οικογένεια μετακομίζει στο διαμέρισμα πάνω από το κατάστημα. Ένα χρόνο αργότερα, η Άννα αγοράζει αυτό το σπίτι. Είναι πλέον μια σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα: εκτός από τη διαχείριση του νοικοκυριού με τα δύο παιδιά, έχει τη δική της επιχείρηση με εργαστήριο και διαχειρίζεται δύο ενοικιαστές.

Όταν οι εθνικοσοσιαλιστές ήρθαν στην εξουσία, η ζωή όλων των μελών της οικογένειας άλλαξε. Οι Εβραίοι αποκλείονται σταδιακά από την κοινωνία ως αποτέλεσμα της ρατσιστικής νομοθεσίας. Στις 26 Οκτωβρίου 1938, απαγορεύτηκε αμέσως στους Εβραίους "πολωνικής καταγωγής" να διαμένουν στο Γερμανικό Ράιχ. Ο Paul Getreider, του οποίου ο τόπος γέννησης είναι η Πολωνία, η οποία επανιδρύθηκε το 1918, αναγνωρίζεται ως πολωνός πολίτης. Συλλαμβάνεται νύχτα τον Οκτώβριο του 1938 χωρίς προειδοποίηση και απελαύνεται στην Πολωνία. Η Άννα μένει πίσω στη Βόννη με τη Μάργκοτ και τον Χάιντς. Κατά τη διάρκεια του πογκρόμ του Νοεμβρίου, οι τρεις τους γίνονται μάρτυρες της βίαιης καταστροφής του καταστήματος καπέλων και του εργαστηρίου από άνδρες των SA.

Λόγω της άμεσης σχέσης τους με τον Παύλο, η Άννα και ο Χάιντς έπρεπε επίσης να εγκαταλείψουν τη Γερμανία τον Απρίλιο του 1939. Ως κόρη του Moritz Holländer, η Margot παραμένει μόνη της στη Βόννη και αναζητά απεγνωσμένα έναν τρόπο να μεταναστεύσει. Στα μέσα Αυγούστου, λαμβάνει άδεια να εισέλθει στη Μεγάλη Βρετανία για να εργαστεί εκεί ως καμαριέρα. Τον Μάιο του 1940, καταφέρνει να φύγει για τις ΗΠΑ.

Επιστολές και φωτογραφίες από το τμήμα της Πολωνίας που κατέλαβαν οι Γερμανοί από τον Σεπτέμβριο του 1939 εξακολουθούν να φτάνουν στη Margot στις ΗΠΑ, αλλά η επαφή διακόπτεται το 1942. Η μητέρα της Άννα δολοφονείται στο Άουσβιτς, ο αδελφός της Χάιντς πεθαίνει σε γερμανικό στρατόπεδο εργασίας. Ο Paul Getreider, ο οποίος επισκέφθηκε το Lviv τον Σεπτέμβριο του 1939, συνελήφθη εκεί από τη σοβιετική μυστική αστυνομία και στάλθηκε σε στρατόπεδο εργασίας κοντά στη Μόσχα και αργότερα σε ένα στο Αστραχάν. Εδώ χάνονται τα ίχνη του.

Η Μάργκοτ έζησε στις ΗΠΑ μέχρι το θάνατό της το 2004. Έγινε Αμερικανίδα πολίτης, παντρεύτηκε και δημιούργησε τη δική της οικογένεια. Τα επόμενα χρόνια, επισκέφθηκε τη γενέτειρά της, τη Βόννη, για να διηγηθεί την ιστορία της σε σχολεία.

Η έκθεση παρουσιάζει επίσης τις ζωές άλλων μελών της οικογένειας Klaber από το Zülpich - των παππούδων της Margot, των θείων και θείων, των ξαδέλφων - καθώς και τις ζωές φίλων. Σχεδόν όλοι τους δεν επέζησαν από τη ναζιστική εποχή.