Anna otwiera własny sklep z kapeluszami i warsztat w Bonn, "Modehaus Klaber". W 1929 roku rodzina przeprowadza się do mieszkania nad sklepem. Rok później Anna kupuje ten dom. Jest teraz nowoczesną kobietą pracującą: oprócz prowadzenia gospodarstwa domowego z dwójką dzieci, prowadzi własną firmę z warsztatem i zarządza dwoma najemcami.

Kiedy narodowi socjaliści doszli do władzy, życie każdego członka rodziny uległo zmianie. Żydzi są stopniowo wykluczani ze społeczeństwa w wyniku rasistowskiego ustawodawstwa. 26 października 1938 r. Żydzi "polskiego pochodzenia" otrzymali natychmiastowy zakaz pobytu w Rzeszy Niemieckiej. Paul Getreider, którego miejsce urodzenia znajduje się w Polsce, która została przywrócona w 1918 r., zostaje uznany za obywatela polskiego. W październiku 1938 r. zostaje aresztowany w nocy bez ostrzeżenia i deportowany do Polski. Anna zostaje w Bonn z Margot i Heinzem. Podczas listopadowego pogromu cała trójka jest świadkami brutalnego zniszczenia sklepu z kapeluszami i warsztatu przez funkcjonariuszy SA.

Ze względu na bezpośredni związek z Paulem, Anna i Heinz również musieli opuścić Niemcy w kwietniu 1939 roku. Jako córka Moritza Holländera, Margot pozostaje sama w Bonn i desperacko szuka sposobu na emigrację. W połowie sierpnia otrzymuje pozwolenie na wjazd do Wielkiej Brytanii, by pracować tam jako pokojówka. W maju 1940 roku udaje jej się wyjechać do USA.

Listy i zdjęcia z części Polski okupowanej przez Niemców od września 1939 roku wciąż docierają do Margot w USA, ale kontakt urywa się w 1942 roku. Jej matka Anna zostaje zamordowana w Auschwitz, a brat Heinz ginie w niemieckim obozie pracy. Paul Getreider, który odwiedził Lwów we wrześniu 1939 r., został tam aresztowany przez sowiecką tajną policję i wysłany do obozu pracy pod Moskwą, a później do obozu w Astrachaniu. Tutaj ślad po nim zaginął.

Margot mieszkała w USA aż do śmierci w 2004 roku. Została obywatelką amerykańską, wyszła za mąż i założyła własną rodzinę. W późniejszych latach odwiedziła swoje rodzinne miasto Bonn, aby opowiedzieć swoją historię w szkołach.

Wystawa pokazuje również losy innych członków rodziny Klaber z Zülpich - dziadków Margot, wujków i ciotek, kuzynów - oraz ich przyjaciół. Prawie wszyscy z nich nie przeżyli ery nazistowskiej.