Από το 1901, η εβραϊκή κοινότητα του Poppelsdorf έχτισε μια νέα, μεγαλύτερη συναγωγή στη γωνία Bennauerstraße και Jagdweg, σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα Wilhelm Weinreis από τη Βόννη. Αντικατέστησε την προηγούμενη συναγωγή, η οποία είχε εγκατασταθεί σε ένα μετασκευασμένο κτίριο εργοστασίου το 1852.

Το νέο κτίριο, σχεδιασμένο σε μαυριτανικό στιλ, εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 1902. Σε αντίθεση με την εξωτερική εμφάνιση, το εσωτερικό του ήταν απλά σχεδιασμένο. Η συναγωγή μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 100 άνδρες- περίπου 65 γυναίκες μπορούσαν να καθίσουν στη στοά.

Αρχικά, οι Εβραίοι του Πόπελσντορφ ανήκαν στη συναγωγική κοινότητα της Βόννης. Από το 1875 σχημάτισαν ανεξάρτητη εβραϊκή κοινότητα, στην οποία συμμετείχαν επίσης Εβραίοι από το Dottendorf, το Duisdorf, το Ippendorf, το Kessenich και περιστασιακά από το Endenich.

Στις 10 Νοεμβρίου 1938, άνδρες των SS έσπασαν την πόρτα και έβαλαν φωτιά στη συναγωγή. Το κτίριο κάηκε μέχρι τους εξωτερικούς τοίχους. Η πυροσβεστική δεν επενέβη, αλλά απλώς προστάτευσε τα γειτονικά σπίτια. Τα ερείπια κατεδαφίστηκαν τον Μάρτιο του 1939. Ο χώρος χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως σκουπιδότοπος.

Από το 1963, μια γρανιτένια αναμνηστική πέτρα σε μια μικρή πράσινη περιοχή θυμίζει την κατεστραμμένη συναγωγή. Στην 50ή επέτειο του πογκρόμ του Νοεμβρίου 1938, η πέτρα μνήμης συμπληρώθηκε το 1988 με μια πέτρινη μενορά - ένα επτάκλαδο μανουάλι, ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά σύμβολα του Ιουδαϊσμού.